Castillo del Morro, Kuba

Kuba jest krajem bardzo wyjątkowym. Jest tam wiele pięknych zatok, plaż, po ulicach przesuwają się stare samochody, atmosfera jest zrelaksowana i zadymiona od cygar. Czas jakby zatrzymał się pół wieku temu i nie ruszył z miejsca.

W XVI wieku toczyła się nieustanna wojna o skarby Ameryki Południowej. Łupem piratów padały zarówno hiszpańskie galeony wyładowane złotem i srebrem, jak i ich porty na Karaibach. Santiago de Chile było atakowane przez korsarzy przez ponad sto lat, od ok. 1530 do 1680 roku. Początkowo byli to niezrzeszeni złodzieje, działający na własną rękę. Później, od początku XVII wieku Francuzi, Duńczycy i Anglicy zaczęli wysyłać okręty przeciw ich wspólnemu wrogowi, Hiszpanii. Najsłynniejszymi spośród piratów pływających pod banderą Brytanii byli Christopher Myngs i Henry Morgan. Za swoje podboje zostali nagrodzeni szlachectwem.

U wejścia do zatoki niedaleko miasta Santiago, stoi Castillo del Morro, najpiękniejsza twierdza na Kubie. Budowana była od 1633 roku, a skończona dopiero w 1639. Budowla miała bronić miasto przed nieustannymi napaściami piratów. Po tym jak konflikt ucichł, w 1775 została zmieniona w więzienie.

Zachodnia część twierdzy, po lewej widoczny zamek nad fosą

W latach 1775-1830 na Karaiby sprowadzano z Afryki bardzo wielu niewolników. Na początku XIX wieku Murzyni, niewolnicy i wyzwoleńcy stanowili ponad połowę populacji kraju. Na Kubie rozwinął sie przemysł cukrowniczy: wyspa stała się światowym potentatem cukrowym, nawet po zniesieniu niewolnictwa. Santiago de Cuba było pierwszym miastem, w którym wyładowywano transporty niewolników. Wielu z nich przetrzymywano w Castillo del Morro.

 U schyłku 19 wieku znów stała sie twierdzą podczas bitwy Hiszpanów z flotą Ameryki Północnej. Odrestaurowana, jest zabytkiem narodowym od lat 60. XX wieku.

Wewnątrz zamku znajduje się Museo de la Pirateria, prezentujące dzieje korsarstwa na Karaibach. Wystawione są mapy, rysunki, pistolety, kordelasy i inna broń. Jest też most 

przerzucony nad fosą, który  zachował się w nienaruszonym, oryginalnym stanie. Z głównego dziedzińca można dojść do kaplicy, koszar, biur garnizonu i podziemnych pomieszczeń.

Wieża północna. Panorama wyspy.

Źródło: Najsłynniejsze Miejsca i Budowle Świata, Dorling Kindersley,

Wydawnictwo Wiedza i Życie, Warszawa 2007